Biðin langa

Löng virðist sú bið ætla að verða, biðin eftir sumrinu. Það er afskaplega fallegt að sitja inni hjá sér og hlusta á Tom Waits, drekka te og horfa á hlunkasnjókornin þyrlast um fyrir utan gluggann hjá sér. Allt svo hvítt og fagurt... og kalt. Þetta er stund sem venjulega fengi mig til að brosa í hjarta mínu af hamingju, en núna þegar svona langt er liðið á veturinn þá hefur þetta þver öfug áhrif. Það var ekki fyrr en lítill sólargeisli barðist við að komast í gegnum snjóþungann og beint í augun á mér að ég lifnaði öll við og vonleysið fór að minnka. Þið hafið kannski tekið eftir baráttu veturs og sumars, hita og kulda og allt það síðasliðnar vikur? En hvenar kemur sigurinn??.. hvenar er hætt að berjast?? Ef ég get þá ætla ég að vera á Fiji næsta vetur amk. eitthvað.

kv. elma

Nálaprentari

Í dag hefur staðið yfir mikil leit af nálaprentara sem átti hér heima... grunur liggur á að ég hafi ekki séð notagildi í honum og látið farga honum. En svo hefur komið upp sú staða að núna, upp á líf og dauða, vantar þennan prenntara. Nálaprentari. Svo allur dagurinn mun fara í að hafa upp á einum slíkum. Annars er fundur kl. 6 og svo LOST í kvöld. Á morgun ætla ég að vona að ég komist í mitt langþráða hvítvín og humar´s þriðjudagskvöld á 101. Það styttir vikuna.

kv. elma

Viðhaldið

Það er ágætt að hafa viðhald, ef maður þarf mikið að tjá sig eða sínar tilfiningar... Því ekki hef ég verið mjög trú mínum bloggsíðum.. sem eru núna þónokkrar. Það segir kannski bara það sem segja þarf um mig. Er frekar frjó og margslunginn (klofin) og þarf þess vegna að hafa eina síðu fyrir hverja vitleysu sem mér dettur í hug.

Læt þetta duga í bili

kv. ek